पशुपति गौशाला

 जदौ!

यसपालीको नेपाल भ्रमणमा
स-परिवार पशुपति पनि जाने मौका मिल्यो!
सार्वजनिक यातायात प्रयोग गरेपछि
पशुपति पुग्न ओर्लिनुपर्ने गौशालामा!
गौशाला झरेर यो गेट देख्ने बित्तिकै
मलाई मेरो पहिलो काठमाडौं यात्राको
स्मरण भैरहेको थियो!
आज

पशुपति गौशालाको
समाचार देखेर आफ्नो पुरानो अनुभव
झन ताजा आयो!
२०५० सालको
त्यो पहिलो यात्रामा काठमाडौं मा हामी
गौशालामै बसेका थियौ!
सङै यात्रागर्ने यात्रुहरु
आफै पकाएर खाने भएकाले
उनिहरुलाई आफै पकाएर खाने ठाउँ चाहिने रहेछ!
हामीलाई पनि सस्तो बस्ने ठाउँ चाहिने!
पिताजी पहिले पहिले आउदा पनि
यतै बस्ने गर्नुहुदो रहेछ!
लामो बसाई हुने
काठमाडौं मा आफन्त नहुने
आफै पकाएर खानु पर्ने (आप्पाक्या)
अनि होटेल बस्ने नसक्ने
आर्थिक अवस्था हुनेहरुका लागि
यो धर्मशाला राम्रो रहेछ!
आधारभुत सुविधा रहेकाले राम्रो!
फेरि यसमा साझा बेड वा कोठा भनेर
छुट्टै लिन मिल्ने भएकाले
मलाई त्यतिबेला अति नै उत्तम लागेको थियो!
त्यसमाथि गौशालाको बसाई ले
पशुपतिको दर्शन गर्ने सजिलो हुने!
किनमेल र घुमघाम भने
रत्नपार्क तिर जानुपर्ने भएपनि
हिडेरै गइन्थ्यो!
गौशाला-रातोपुल-ज्ञानेश्वर्-कमलपोखरी-
कृष्ण पाउरोटी-घण्टाघर हुदै रत्नपार्क!
विहान हिडेर पुग्यो अनि बेलुका हिडेरै फर्क्यो!
हिडेरै जानुको अर्को कथा थियो!
कथा के हो भने
त्यो मेरो जुम्ला बाहिरको पहिलो यात्रा थियो!
२०५० सालको मङ्सिर महिना
हामी हिडेरै जुम्लाबाट ४ दिन लगाएर सुर्खेत पुगियो!
सुर्खेतबाट गाडिमा नेपालगन्ज रमाई रमाई पुगियो!
त्यो मेरो गाडिको पहिलो यात्रा थियो!
नेपालगन्ज पुगेपछि रुपैडिहा गएर रेल पनि हेरियो!
त्यसपछि काठमाडौं जाने योजना तय भयो!
रात्रीबसको टिकट काटेर फर्कने बेलामा
बसपार्कको छेउमा एउटा ठेलामा
स्वारी (हलुवा) बन्दै थियो!
हुनत म हलुवा (स्वारी) मनपर्ने मान्छे होइन!
तर किनकिन त्यो दिन चाख्न मन लाग्यो र चाखियो!
केहि समयपछि फेरी मुम्फली बदम पनि खाइयो!
गाडी चढुन्जेल सब ठिक थियो!
गाडी चलेको लगभग १-२ घण्टापछि
मलाई उल्टी हुन शुरु भयो र
त्यो क्रम काठमाडौं नपुगुन्जेल बिहान सम्म भैरह्यो!
नेपालगण्ज काठमाडौंको रात्रीबसबाट
नया बसपार्क ओर्लेपछि
त्यताबाट गौशाला जाने अर्को बस चढियो!
नयाँ बसपार्कबाट गौशाला जाने बसमा समेत वान्ता हुन छोडेन!
रातभरी केहि नखाएपछि
बिहान पख त हरियो पानी बाहेक
अरु केहि निस्केन!
आन्द्रा बटारिएर
पेट नै बाहिर निस्केला जस्तो हुन्थ्यो!
काठमाडौं पुगेको २-३ दिन सम्म त
राम्ररी होस हवास नै थिएन!
त्यसैले त्यो बेला हिड्नु नै उपयुक्त लागेको थियो!
त्यसैले धेरै नै हिडियो!
एक महिनाको काठमाडौं बसाईमा
हिडेरै जताततै पुगियो,
त्यसको एउटा फाइदा चाहि
गल्ली गल्ली चिनियो!
पछि काठमाडौं पढ्न आउदा सजिलो भयो!
आज जतिबेला पनि
गौशाला देखेपछि
उतिबेलाको बसाईको र बस यात्राको
झझल्को आइरहन्छ!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Image
 पढाइका समयका कथाः दशैंमा पैसा आइनपुग्दा उ बेला म त्रि-चन्द्र बहुमुखी क्याम्पसमा प्रवीणता प्रमाणपत्र तहको प्रथम बर्षको पढाई! बसाई भने काठमाडौंको डिल्लिबजार स्थित कालिकास्थान मन्दिर नजिक! जुम्लामा टेलिफोन अहिले जस्तो व्यापक भैसकेको थिएन ! आपतकालिन महत्वपुर्ण संचारको लागि ‘दुर संचार संस्थान’ बाट फोन वा ‘आकाशवाणी’ गर्नु पर्थ्यो भने अन्य साधारण संचारको लागि चिठिपत्र लेख्नु पर्थ्यो! पढाइ खर्च जुम्लाबाटै पठाउनुपर्ने भएपनि पैसो पठाउन सजिलो र भरपर्दो माध्यम थिएन! अहिले जस्तो जुम्ला र काठमाडौं बिच न बस चल्थ्यो, न त हवाइजहाज! जस्ले गर्दा हाते गरेर कसै सङ्ग पैसा पठाउन सकिने अवस्था थिएन! उसैपनी जुम्ला र काठमाडौं आवतजावत गर्ने मान्छेहरु नै एकदम कम हुन्थे! कोहि भेटिएपनि दुबैलाई चिन्ने वा पैसो हातमा पुर् ‍ याउन सक्ने भन्ने संभावना नगन्य नै हुन्थ्यो! समाधान चाहि राष्ट्रिय बाणिज्य बैंकमा खाता खोलेर जुम्लाबाट उक्तखातामा पैसो पठाउन नै भरपर्दो र सजिलो हुनेभयो! मैले पुतलीसडक स्थित सिंहदरबार शाखामा खाता खोलेर कारोबार गर्न शुरु गरे! खाता खोल्न न्युनतम रु १,००० बचत गर्नेपर्ने हुन्थ्यो जस्ले गर्दा अनावश्यक...
Read more

Spatial Planning Practices in Nepal – A Rural and Regional Perspective

Image
  Spatial Planning Practices in Nepal – A Rural and Regional Perspectiv e ABSTRACT Planned development in Nepal is a recent phenomenon and may be traced to the beginning of Second World War. The concept of regional planning began during Party-less Panchayat system after the abolishment of autocratic Rana family regime. Although the initiatives for decentralization and regional administrative divisions of the country were in focus, the planning practices were primarily centralized, rural development based, focused on isolated sectors and spatially neutral. With restoration of democracy in 1990s, the planning practices of Nepal adopted decentralized, participatory, and bottom-up approaches with priority on spatially balanced development agenda adopting rural and regional development strategy. However, due to highly unstable governments and political movements, the implementation of those plans was not effective. With promulgation of federal constitution in 2015, the country adopted t...
Read more

जन्मदिन !!!

 जन्मदिन !!! गन्तव्य कता हो कता देखिएकै छैन, तर पनि यात्राको गोरेटोमा आज फेरि थप एक पाइलो अगाडि सर् ‍ यो ! वसन्तको हरियाली देखि शिशिरको पतझर सम्म पालैपालो घुमिरहने याम हो जीवनको जङ्गल, च्याउ उम्रीएको बूढो रुखमा आजै एउटा नयाँ पालुवा पलायो ! संघर्ष नै जीवन या भनौं जीवन नै संघर्ष जहाँ पाइला पाइलामा सयौं चुनौती आइरहन्छन् ! नटुङ्गिने विरानो यात्रामा हिडेपछि अलिकती नयाँ बाटो आफैले कोतर्नु नै पर्ने, अलिकती आफ्नो आफैले औजार तिखार्नु नै पर्ने, अलिकती 'सामल र पानी' को जोहो गर्नु नै पर्ने ! एकछिन दौड्यो, एकछिन थकाई मार् ‍ यो, फेरि एकछिनपछि लुखुरलुखुर हिड्नु नै पर्ने ! मनमा एकातिर चन्द्रमा छुने चाह, अर्कोतिर धरतीको धुलो बनेको आह ! जहाँ जे भए पनि, जहाँ जे बने पनि, आमाको काख जति अरु केही नहुने ! जन्मेको धरती सरि अरु केहीले नछुने ! यस्सै भनेनन् होला 'जननी जन्मभुमिश्च स्वर्गादपी गरियसी' ! विहानै चिसो सिरेटोले कान सेक्दै बाबाले बोलाएको मीठो आवाज ल्याईपुर् ‍ यायो, 'बाबु कति सुत्छौ अझै? अब त उठ्न पर् ‍ यो'! आमाले टाउको मुसार्दै गर्दाको न्यानो स्पर्शले झसङ्ग ब्युझिएर हेर्दा भित्ताब...
Read more